سلاخ خانه ی شماره ی پنج(کورت ونه گات)

  

در این کتاب زمان های در هم آمیخته اند (یک جاهاییش منو یاد ِ بنجامین باتن انداخت)و پایان ِ ماجرا را ما در اول ِ رمان در می یابیم. اما در میان این دو نقطه ٬ از جملگی رخدادهای زندگی قهرمانان آگاه می شویم . وقایع زندگی قهرمانان یک خطی و مستقیم نیست و همین دور بودن از توالی زمانی ٬ نمایانگر این واقعیت است که او فقط یک موجود شناخته شده و معمولی نیست که تحولات مختلفی را از سر می گذراند ٬ بلکه معجونی از چیزهای گوناگون و زمان های مختلف است. جنگ و فجایع جنگ هم به صورت استعاره های مهمتری از سرگردانی و وحشت ِ بشری ارائه می شود. 

  

ونه گات در ماه دسامبر ۱۹۴۴ در جبهه ی جنگ به اسیر نازی ها شد و در انباری زیر زمینی که محل ِ نگهداری ِ لاشه های گوشت بود زندانی شد . در همان هنگام متفقین شهر ؛ درسدن؛ را  بمباران کردند و در این بمباران ۱۳۴٬۰۰۰  تن جان خود را از دست دادند . بعد از این حمله ی وحشتناک ٬ زندانیانی که جان سالم به در برده بودند را مامور کردند تا اجساد کشته شدگان را از زیر آوار بیرون بکشند . ونه گات جزئیات این واقعه را بعد ها در همین کتاب شرح داد . (از مقدمه ی کتاب)  

 

 

تارانتینو تو فیلماش چطوری  آدم میکشه ؟ براتیگان با چه بی خیالی ای یه مرگ رو توصیف می کنه؟ ونه گات هم کمی مثل این دو ماجرا رو با یک تلخند اساسی تعریف می کنه . جوری که گاهی میای لبخند بزنی ناخودآگاهو همون آن چشمات پر از اشک میشه. ونه گات تو فصل ِ اول یک سری ماجراها درباره ی کتابش میگه و از بخش دوم داستان ِ مردی رو میگه به نام بیلی که جنگ زندگی اون رو هم مثل بقیه تغییر داده بود . انگار که بیلی دچار نوعی مالیخولیا باشه ٬ ونه گات اون رو در چند بُعد از زمان به صورت ِ درهم نشون میده و یک جایی به هوشمندی فیلم ِ جنگی ای رو تعریف می کنه که از آخر به اول دیددش و همه چیز بد شروع میشه و به یک پایان ِ خوش میرسه . (که در واقع روند ِ معمولی ِ فیلم عکس ِ اینه)  

 

 

چند تیکه از کتاب:

 

 

 

؛ویری برای بیلی از شکنجه های تر و تمیزی که در کتاب ها خوانده بود یا در فیلم ها دیده بود یا از رادیو شنیده بود٬ حرف زد ـــ و از شکنجه های تر و تمیزی که خودش اختراع کرده بود . یکی از اختراعاتش فرو کردن ِ مته ی دندان پزشکی در گوش ِ آدم بود . از بیلی پرسید به نظر او بدترین شکل اعدام کدام است ؟ چیزی به فکر بیلی نرسید . معلوم شد جواب درست این است : (( طرف رو می بری تو بیابون و جلوی لونه ی مورچه ها محکم به چوب می بندیش ــ حالیت هست؟ صورتش رو رو به بالا قرار می دی ٬ و به بیضه هاش و فلانش عسل می مالی ٬ بعدم پلک ِ چشماش رو با کارد از ته می بری ٬ تا طرف مجبور باشه تا لحظه ی مرگ به خورشید نگاه کنه.))بله . رسم روزگار چنین است.؛ 

 

 

؛اگر تصمیم بگیرید به ظاهرتان ننازدی ٬ به زودی می میرید .گفت شخصا چند نفر را دیده است که بدین طریق مرده اند . (( اول تصمیم گرفتند خبردار نایستند ٬ بعد تصمیم گرفتند صورتشان را اصلاح نکنند یا خودشان را نشویند ٬ بعد تصمیم گرفتند از توی رختخواب بیرون نیایند ٬ بعد تصمیم گرفتند حرف نزنند ٬‌بعد مُردند .در مورد این روش می شود گفت : این روش آشکارا آسانترین و بی دردترین روش برای رفتن به آن دنیاست.)) بله رسم روزگار چنین است.؛ 

 

؛ساختمان یک مکعب یک طبقه بود که با بلوک های سیمانی ساخته شده بود و قسمت جلو و پشت آن درهای کشویی داشت. در این ساختمان ٬ خوک ها را قبل از کشتن نگاهداری می کردند . و اکنون به منزله ی خانه ی صد آمریکایی دور از وطن بود . در ساختمان تخت های چند طبقه ٬ دو بخاری شکم گنده و یک شیر آب کار گذاشته بودند . پشت ساختمان مستراح بود که عبارت بود از یک حصار تک نرده ای با چند سطل زیر آن. روی ساختمان عدد پنج به چشم می خورد . از آمریکایی ها خواسته شد ادرس محل سکونتشان را که بسیار ساده بود از حفظ کنند.تا در صورت گم شدن در آن شهر بزرگ بتوانند پیدا کنند . 

آدرس چنین بود : ؛ اشلاخ توف ـ مونف؛ اشلاخ توف یعنی سلاخ خانه و مونف هم همان پنج خودمان.؛ 

  

 

 

 

کتاب: سلاخ خانه ی شماره ی ۵ ( دو تا  فیلم هم ازش ساخته شده) 

نویسنده : کورت ونه گات 

مترجم : ع.ا.بهرامی

مرد بی وطن ( کورت ونه گات)

 

 

 

"مرد بی وطن" اولن کتابی بود که از ونه گات خوندم.کتاب خوبی بود و من حین خوندنش واقعن لذت می بردم.

پشت جلد کتاب:


"مرد بی وطن مجموعه ی آخرین گزیده ی مقالاتو سخنرای های کوتاه کورت ونه گات،طنز نویس،صلح طلب،رمان نویس ،سوسیالیست و اومانیست تلخ نگر آمریکایی ست .نوشته های عجیب طنر آمیز و تلخ و نیز یاس آور.ونه گات در این کتاباز مارک تواین می گوید.از عیسا مسیح ،از آبراهام لینکلن،از پزشکی قدیس ه نام ایگناز سملوایز و از سفر مریخی ها به زمین و از همه مهمتر از جورج بوش و آمریکا امروز.درباره ی معنای هنر و ابیات حرف میزند و درباره ی حماقتهای جنگ های جهانی و جنگ عراق و ..."


نو نوشتن و طرز بیانش من رو یاد شعرهای براتیگان انداخت...اون هم یه همچون لحن طعنه آمیز و تلخی رو داره..

 

"ابلیس می تواند از کتاب مقدس جهت منافع خود آیه بیاورد..."   شکسپیر

از متن کتاب:

"اگر جدن دلتان میخواهد پدر و مادرتان را اذیت کنید کمترین کاری که از شمابر می آید رفتن به وادی ِ هنر است.شوخی نمی کنم.با هنر نمی شود چرخه ی زندگی را چرخاند.هنر روشی بسیار انسانی برای قابل تحمل تر کردن زندگی ست.به خدا سر و کله زدن با هر هنری _ لازم نیست کارتان را خوب بلد باشید یا نه_ راهیست برای تعالی روحتان.توی حما آواز بخوانید ، قصه تعریف کنید ، شعری برای یکی از رفقایتا بسرایید، حتی اگر شده یک شعر آبکی مزخرف.تا جایی که برایتن مقدور است از این کارها بکنید.پاداش عظیمی نصیبتان می شود: با این کار شما چیزی را خلق کرده اید."




صرف‌نظر از این‌که حکومت ما چقدر فاسد و بی‌رحم و حریص است یا شرکت‌ها و رسانه‌ها و نهادهای خیریه و مذهبی ما ممکن است این‌طور شوند، موسیقی کماکان شگفت انگیز است.






کتاب: مرد بی وطن

نویسنده: کورت ونه گات

مترجم: حسین شهرابی

نشر: کاروان