پرنده ی من (فریبا وفی)

 

 

خیلی وقت بود که دنبال پرنده ی من بودم.اصولا من رابطم با نویسنده های زن بهتره انگار.خصوصن زنانی که از زندگی خصوصی شون می نویسن.مث سیمین دانشور.زویا پیرزاد.آلبا دسس پدس یا همین فریبا وفی

 

کتابِ پرنده ی من اونقدر روون بود که ۱۴۰ صفحه ش ۴ ساعت از وقتم رو بیشتر نگرفت.کتابیه که ته مایه ی تلخ داره...مثل خیلی از زندگی ها ..ولی خب...زندگیه دیگه!شاید همینه! 

 

پرنده ی من...هر جا بشینه...منم همون جا و به همون سمت میرم...تو هم پرنده داری...و کسی نمیتونه قدرت پرواز پرنده ی کسی رو ازش بگیره... 

 

و آدم گاهی می مونه....رو این نظریه که ازدواج برا زنها دست و پا گیرتره یا مردها؟ 

من میگم زن ها.... 

 

به هرحال...بحثو کش دار نمی کنم چون میدونم ممکنه به کسانی بر بخوره. 

این کتاب رو بخونید.پشیمون نمیشید. 

   

  

 

 

 

این یه تیکه هم از خود کتاب جدا کردم: 

 

راه رفتن خوب است.همیشه خوب بوده است.همیشه به درد می خورد.وقتی که فقیری و کرایه ی تاکسی گران تمام می شود.وقتی که ثروتمندی و چربی های بدنت با راه رفتن آب می شود.اگر بخواهی فکر کنی می توانی راه بروی.اگر هم بخواهی از فکر خالی شوی باز هم باید راه بروی.برای احساس کردن زندگی در شلوغی خیابان ها باید راه بروی و برای از یاد بردن آزار و بی مهری مردم باز هم باید راه بروی.وقتی جوانی.وقتی پیری.وقتی هنوز بچه ای.هر توقف یعنی یک چیز خوشمزه.و برای توقف بعدی باید راه رفت.

 

 

 

 

 

 

نام کتاب:پرنده ی من 

نویسنده:فریبا وفی 

چاپ اول:۱۳۸۱ 

چاپ هشتم:۱۳۸۸ 

قیمت:۲۹۰۰ تومان

نشر مرکز 

 

 

 

بهترین رمان سال ۱۳۸۱ بنیاد هوشنگ گلشیری 

بهترین رمان سال ۱۳۸۱ جایزه ی ادبی یلدا 

تقدیر شده در مراسم جایزه ی مهرگان ادب ـ سال ۱۳۸۲ 

تقدیر شده در اولین دوره ی جایزه ی ادبی اصفهان ـ سال ۱۳۸۲